Datum rođenja: 11. avgust 1978, Smederevska Palanka, Srbija
Obrazovanje:
• Doktorat, Ph.D. Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, 2010.
• Magistarske studije, M.Sc. Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, 2006.
• Osnovne studije, B.Sc. Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, 2002.
Radno iskustvo:
• Viši naučni saradnik, Institut za biološka istraživanja „Siniša Stanković“, Univerzitet u Beogradu, 2024-
• Viši naučni saradnik, Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, 2020-2024.
• Pomoćni urednik, Botanica Serbica, 2019-.
• Naučni saradnik, Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, 2014-2020.
• Istraživač saradnik, Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, 2011-2014.
• Asistent, Biološki fakultet, Univerzitet u Beogradu, 2005-2006.
Istraživačka interesovanja:
• Jonomika hiperakumulatorskih vrsta
• Ultramafiti
• Metaliferna staništa
• Fitoremedijacija
• Urbana ekologija
Profesionalno usavršavanje:
• Synthesys projekat, Prirodnjački muzej u Parizu, 2023.
• Obuka i rad na sinhrotronu, DESY Photon Science-DOOR, Hamburg, 2023, 2024.
Učešće u projektima:
Međunarodni projekti:
• Convergent adaptation of plants to toxic substrates, 2023-.
• COST Action 19116 -Trace metal metabolism in plants – PLANTMETALS, 2020-.
• Ionomics of hyperaccumulator plants from the Balkans, 2020-2022.
• Flora i vegetacija na ultramafitima (serpentinitima) kao osnov za proširenje nacionalnih lista biljaka i staništa u Crnoj Gori i Srbiji, sa posebnim osvrtom na bioakumulacijski potencijal pojedinih biljaka za potrebe (u svrhu) fitoremedijacije, 2019-2020.
Nacionalni projekti:
• Monitoring orhideja u NP Kopaonik, 2023.
• Pribavlјanje podataka i druge usluge u cilјu uspostavlјanja ekološke mreže Evropske unije Natura 2000 kao dela ekološke mreže Republike Srbije, 2018.
• Podaci i usluge vezani za izradu crvenih knjiga i crvenih lista flore, faune i glјiva na teritoriji Republike Srbije, 2016, 2018.
• Monitoring flore u NP Tara, 2016, 2019-2022.
• Podaci i usluge vezani za uspostavlјanje ekološke mreže na teritoriji Republike Srbije, 2016.
• Biodiverzitet bilјnog sveta Srbije i Balkanskog poluostrva - procena, održivo korišćenje i zaštita, 2011-2020.
• Diverzitet flore i vegetacije centralnog Balkana – ekologija, horologija i konzervacija, 2006-2010.
• Zelena regulativa Beograda, 2005-2007.
• Endemična flora Srbije – ekologija, distribucija i konzervacija, 2002-2005.
Biodiverzitet označava raznolikost i varijabilnost života na Zemlji. Obuhvata raznovrsnost na genetičkom, taksonomskom i ekosistemskom nivou. Biodiverzitet je važan kako u prirodnim tako i u veštačkim ekosistemima. Danas je biodiverzitet ugrožen gubitkom i fragmentacijom staništa, neodrživim korišćenjem resursa, invazivnim vrstama, zagađenjem i globalnim klimatskim promenama.
Biologija invazivnih vrsta proučava introdukovane invazivne vrste i njihov uticaj na diverzitet, strukturu, dinamiku i funkcionisanje ekosistema koji naseljavaju. Invazivne vrste se smatraju jednim od najznačajnijih faktora smanjenja biodiverziteta.
Biomonitoring je proces sistematskog posmatranja, merenja i analize fizioloških, biohemijskih, molekularnih i genetskih odgovora živih organizama na promene u životnoj sredini, koji pruža kvalitativne ili kvantitativne informacije o stanju životne sredine, i uključuje korišćenje različitih bioindikatora, biomonitora, bioakumulatora i biomarkera.
Bioremedijacija je proces u kome se koriste živi organizmi, pretežno biljke, mikroorganizmi ili biljni i mikrobijalni enzimi za redukciju, razgradnju ili detoksfikaciju kontaminanata, polutanata i toksina u zemljištu, vodi i drugim elementima životne sredine.
Biotehnologija se bavi istraživanjem i primenom bioloških procesa i sistema (organizmi i njihovi produkti, ćelije i delovi ćelija) za stvaranje ili modifikovanje proizvoda ili procesa korisnih ljudima i uključuje i procene rizika od njene upotrebe (biološku sigurnost).
Ekofiziologija proučava fiziološke procese u živim bićima koji su odgovor na promene u spoljašnjoj sredini i koji su fundamentalni za razumevanje mehanizama i interakcija koji leže u osnovi adaptivnih strategija organizama. Uticaj klimatskih promena, prisustvo različitih zagađivača, dostupnost nutrijenata i degradacija staništa su neki od izučavanih uticaja.
Ekotoksikologija proučava toksične efekte koji se javljaju kao posledica delovanja hemikalija na životnu sredinu. Toksični efekti se proučavaju na nivou molekula, ćelija, tkiva, organa, pojedinačnih organizama, populacija ili ekosistema.
Urbana ekologija proučava fundamentalne ekološke koncepte unutar urbanih sredina. Uključuje ispitivanje razlika ekoloških obrazaca, odnosa i procesa u urbanim sredinama u poređenju sa neurbanizovanim sredinama i istraživanje uticaja urbanizacije na ekologiju organizama. Ispituje odnose i interakcije između ekoloških i društvenih komponenti unutar urbanog ekosistema nastalog isključivo antropogenom aktivnošću.
Zaštita životne sredine podrazumeva smanjenje ili sprečavanje zagađenja, negativnih uticaja na životnu sredinu, štete nanesene ekosistemima ili prirodnim resursima izazvane ljudskim aktivnostima.
Siniša Stanković (1892–1974), velikan koji je svojim naučnim radom ostavio dubok trag na polju srpske i evropske biološke nauke, jedan od utemeljivača ekološkog pravca u biologiji, član Srpske akademije nauka i umetnosti, profesor Univerziteta u Beogradu, urednik naučnih časopisa, član redakcija i naučnih društava, bio je i svestrano angažovan političar i visoki funkcioner, predsednik Antifašističke skupštine narodnog oslobođenja Srbije, predsednik Prezidijuma Narodne skupštine Srbije, predsednik Akademijskog saveta Jugoslavije, a gajio je i posebnu ljubav prema muzici, svirao je flautu i bio član univerzitetskog kamernog muzičkog udruženja Collegium musicum.
Akademik Siniša Stanković rođen je 26. marta 1892. godine u Zaječaru od oca Đorđa i majke Drage. Osnovnu školu i prva dva razreda gimnazije završio je u Negotinu, a potom se 1906. godine preselio u Beograd gde je srednjoškolsko školovanje završio u Trećoj beogradskoj gimnaziji, 1910. godine. Školovanje je nastavio na Univerzitetu u Beogradu gde izučava zoologiju sa botanikom. Do izbijanja Prvog svetskog rata 1914. godine je apsolvirao, a po izbijanju svetskog rata prekida studije i stupa u srpsku vojsku kao dobrovoljac Dunavskog artiljerijskog puka, a zatim od kraja 1914. služi u Drugom pešadijskom puku „Knjaz Mihailo“ (Gvozdenom puku). U povlačenju srpske vojske i civila, preko Ohridskog jezera i zapadnog dela Makedonije dolazi u Solun, a zatim na ostrvo Krf odakle je sa grupom đaka i studenata 1915. godine prebačen u Francusku. U Francuskoj je nastavio studije i 1918. u Grenoblu, kod profesora zoologije Luja Ležea (Louis Leger), polaže diplomski ispit i završava studije. U Zoološkom zavodu u Grenoblu nastavio je specijalističke studije opšte i primenjene zoologije. Doktorski ispit iz zoologije polaže na Univerzitetu u Grenoblu, juna 1921. Tema doktorske teze bili su morfologija i ishrana mladunaca riba ciprinida, sistematika i distribucija nove vrste kokcidija, parazita slatkovodnih riba („Etude sur la morphologie et la nutrition des alevins de poissons cyprinides – these principale; Systematique et repartition des Coccidies des poissons d’eau douce – these complementaire“).
Po povratku u zemlju počinje da radi u Zoološkom zavodu Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i priključuje se radu grupe naučnih radnika koji su se bavili proučavanjem živog sveta u našim vodama. Već je 1921. postavljen na mesto asistenta u Zoološkom zavodu, naredne godine unapređen je u docenta, a za dve godine u vanrednog profesora. Godine 1934. stekao je zvanje redovnog profesora zoologije, a 12. februara iste godine izabran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije. Za redovnog člana Srpske akademije nauka izabran je 2. marta 1946. godine na predlog Živojina Đorđevića, Milutina Milankovića, Ivana Đaje, Antuna Bilimovića i Vojislava Miškovića. Posle Drugog svetskog rata postavljen je za redovnog profesora Prirodno-matematičkog fakulteta i redovnu univerzitetsku nastavu je obavljao do 1962. godine.
Bio je član Jugoslovenske akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu, Slovenske akademije znanosti i umetnosti u Ljubljani, dopisni član Univerziteta u Grenoblu, Univerziteta „Sv. Kirilo i Metodije“ u Skoplju, Akademije nauke i umjetnosti Bosne i Hercegovine, član Sovjetske akademije nauka i Akademije nauka Bugarske, počasni doktor Univerziteta u Grenoblu i Nansiju, dopisni član Akademije u Nansiju i Masarikove akademiju u Pragu. Bio je predstavnik Jugoslavije u Međunarodnom društvu za teorijsku i primenjenu limnologiju, potpredsednik Međunarodnog limnološkog društva i član redakcije najpoznatijeg i najstarijeg limnološkog časopisa, Archiv fur Hydrobiologie. Bio je član Američkog društva za unapređenje nauke, Američkog ekološkog društva, Zoološkog društva Francuske, Čehoslovačke i mnogih drugih. Bio je urednik posebnih izdanja Instituta za ekologiju i biogeografiju SAN, jedan od osnivača Srpskog biološkog društva i njegov prvi predsednik i počasni predsednik Društva ekologa Jugoslavije. Bio je glavni i odgovorni urednik časopisa Arhiv bioloških nauka, osnivač i prvi urednik časopisa Ekologija, glavni urednik časopisa Dijalektika. Intenzivno je radio na uspostavljanju redovne nastave na fakultetima, na organizovanju naučnog rada i osnivanju naučnih institucija. Doprineo je osnivanju Zavoda za biologiju mora u Kotoru, Instituta za biologiju na poluostrvu Vranjini na Skadarskom jezeru, Zavoda za biologiju na Prirodno-matematičkim fakultetima u Sarajevu, Novom Sadu i Prištini. Nakon Drugog svetskog rata, okupivši sve tadašnje naučnike zainteresovane za savremena kretanja u biologiji, zajedno sa njima borio se protiv izolovanosti i zatvorenosti fakulteta i instituta, zalažući se za multidisciplinarno i interdisciplinarno povezivanje. U ovakvoj atmosferi i sa ovakvom idejom u okviru Srpske akademije nauka je 31. maja 1947. godine formiran Institut za ekologiju i biogeografiju, čiji je prvi upravnik i višegodišnji direktor bio prof. Siniša Stanković. Spajanjem Instituta za ekologiju i biogeografiju i Instituta za fiziologiju razvića, genetiku i selekciju 1956. nastao je Biološki institut, čiji je dugogodišnji direktor takođe bio prof. Stanković. Biološki institut je 1968. prvo promenio ime u Institut za biološka istraživanja, da bi 1974. dobio sadašnji naziv Institut za biološka istraživanja „Siniša Stanković“ u čast svome osnivaču i dugogodišnjem direktoru i vizionaru, izuzetnom naučniku i profesoru akademiku Siniši Stankoviću.
Razvoj bioloških nauka kod nas nije moguće odvojiti od imena prof. Siniše Stankovića. Njegova reč, teorijska misao, način definisanja naučne problematike i nastojanja na proučavanju života kao jedinstvene i nedeljive celine, široko su prihvatani i, istovremeno, bili su vodilja za širok krug njegovih sledbenika i učenika. Prof. Stanković je bio istaknuti pedagog, plodan pisac udžbenika, naučnih radova, popularizator nauke, jedan od vodećih neimara celokupnog posleratnog razvitka bioloških nauka kod nas. Izdvojićemo knjigu Okvir Života, obajvljenu 1933. godine, u kojoj iznosi osnovna načela ekologije, vizionarski predviđa probleme današnjice i izražava ono što kod nas termin „životna sredina“ podrazumeva. Ova knjiga, mada popularno pisana, sadrži osnovne postavke ekologije kao naučne discipline. U udžbeniku Ekologija životinja (1962), koji po svom sadržaju, materijalu i načinu na koji je pisan,daleko prevazilazi okvire univerzitetskog udžbenika, Siniša Stanković je izneo ideju postepene promenljivosti uslova sredine i zajednica niz rečni tok (umesto do tada opšteprihvaćene teorije o podeljenosti tekućih voda na sektore), koji je znatno kasnije, 1980. godine, od američkih naučnika, publikovana kao čuveni koncept „Rečnog kontinuuma“ – “River Continuum Concept” – Vannote et al., (1980).
Biodiverzitet označava raznolikost i varijabilnost života na Zemlji. Obuhvata raznovrsnost na genetičkom, taksonomskom i ekosistemskom nivou. Biodiverzitet je važan kako u prirodnim tako i u veštačkim ekosistemima. Danas je biodiverzitet ugrožen gubitkom i fragmentacijom staništa, neodrživim korišćenjem resursa, invazivnim vrstama, zagađenjem i globalnim klimatskim promenama.
Biologija invazivnih vrsta proučava introdukovane invazivne vrste i njihov uticaj na diverzitet, strukturu, dinamiku i funkcionisanje ekosistema koji naseljavaju. Invazivne vrste se smatraju jednim od najznačajnijih faktora smanjenja biodiverziteta.
Biomonitoring je proces sistematskog posmatranja, merenja i analize fizioloških, biohemijskih, molekularnih i genetskih odgovora živih organizama na promene u životnoj sredini, koji pruža kvalitativne ili kvantitativne informacije o stanju životne sredine, i uključuje korišćenje različitih bioindikatora, biomonitora, bioakumulatora i biomarkera.
Bioremedijacija je proces u kome se koriste živi organizmi, pretežno biljke, mikroorganizmi ili biljni i mikrobijalni enzimi za redukciju, razgradnju ili detoksfikaciju kontaminanata, polutanata i toksina u zemljištu, vodi i drugim elementima životne sredine.
Biotehnologija se bavi istraživanjem i primenom bioloških procesa i sistema (organizmi i njihovi produkti, ćelije i delovi ćelija) za stvaranje ili modifikovanje proizvoda ili procesa korisnih ljudima i uključuje i procene rizika od njene upotrebe (biološku sigurnost).
Ekofiziologija proučava fiziološke procese u živim bićima koji su odgovor na promene u spoljašnjoj sredini i koji su fundamentalni za razumevanje mehanizama i interakcija koji leže u osnovi adaptivnih strategija organizama. Uticaj klimatskih promena, prisustvo različitih zagađivača, dostupnost nutrijenata i degradacija staništa su neki od izučavanih uticaja.
Ekotoksikologija proučava toksične efekte koji se javljaju kao posledica delovanja hemikalija na životnu sredinu. Toksični efekti se proučavaju na nivou molekula, ćelija, tkiva, organa, pojedinačnih organizama, populacija ili ekosistema.
Urbana ekologija proučava fundamentalne ekološke koncepte unutar urbanih sredina. Uključuje ispitivanje razlika ekoloških obrazaca, odnosa i procesa u urbanim sredinama u poređenju sa neurbanizovanim sredinama i istraživanje uticaja urbanizacije na ekologiju organizama. Ispituje odnose i interakcije između ekoloških i društvenih komponenti unutar urbanog ekosistema nastalog isključivo antropogenom aktivnošću.
Zaštita životne sredine podrazumeva smanjenje ili sprečavanje zagađenja, negativnih uticaja na životnu sredinu, štete nanesene ekosistemima ili prirodnim resursima izazvane ljudskim aktivnostima.
Predlog za osnivanje Kinesko-srpske zajedničke laboratorije za prirodne proizvode i otkriće novih lekova prihvaćen je 20. maja 2021. godine, što je od izuzetnog značaja za Srbiju i Balkanski region.
Laboratoriju "Jedan pojas - jedan put" Šangajskog Instituta Materia Medica (SIMM) i Instituta za biološka istraživanja „Siniša Stanković“, Instituta od nacionalnog značaja za Republiku Srbiju (IBISS) predvodiće predstavnici Kine i Srbije, prof. Ye Yang (SIMM) i dr Marina Soković (IBISS).
Podršku formiranju Laboratorije dali su Kabinet premijerke Srbije Ane Brnabić, Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije, Univerzitet u Beogradu, Tehnološko-metalurški i Poljoprivredni fakultet Univerziteta u Beogradu, kao i Institut za proučavanje lekovitog bilja „Dr Josif Pančić“.
Koncept osnivanja zajedničke laboratorije obuhvata objedinjenje istraživačkih kapaciteta za razvoj oblasti primene prirodnih proizvoda u različitim sferama, pre svega u pronalaženju novih lekova i medicinskih proizvoda koji su zasnovani na prirodnim resursima, uz očuvanje biološke raznovrsnosti i obezbeđenje održivog razvoja. Pored optimalnog korišćenja naučnoistraživačkih kadrova, radom Laboratorije obezbediće se i unapređenje istraživačke infrastrukture. Formiranje Kinesko – srpske laboratorije je veliki korak napred u jačanju saradnje između Kine i Srbije.
Formiranje Laboratorije u skladu je sa već postojećom dugogodišnjom saradnjom Instituta za biloška istraživanja „Siniša Stanković“ sa Šangajskim institutom Materia Medica, Kineska akademija nauka. Ova saradnja naročito je intenzivirana nakon potpisivanja Memoranduma o uzajamnoj saradnji između naučnih instituta i fakulteta Kine i Srbije, u Beogradu 11. aprila 2019. godine, na osnovu čega je, na inicijativu SIMM-a i IBISS-a, formirana PANDA asocijacija (Pan-Balkan Alliance of Natural Products and Drug Discovery Associations). Sporazum o osnivanju potpisan u Šangaju tokom Međunarodnog simpozijuma nauke i tehnologije "Belt and Road International Symposium of Science and Technology Innovation" 26. septembra 2019, a verifikovan u Beogradu 08.10.2019. Danas, članovi ove nevladine, neprofitne, otvorene i međunarodne alijase čine predstavnici iz NR Kine i 13 zemalja Pan-Balkana (Republika Srbija, Republika Slovenija, Republika Hrvatska, Bosna i Hercegovina, Mađarska, Republika Bugarska, Crna Gora, Republika Severna Makedonija, Republika Albanija, Grčka, Portugal, Turska, i Rumunija). Nakon otvaranja PANDA sekretarijata u Šangaju 2019, IBISS je formirao PANDA sekretarijat u Beogradu 2020. godine. PANDA je, takođe, postala jedna od članica ANSO-a (Asocijacija Nacionalnih Naučnih Organizacija) i jedini je profesionalni savez koji se fokusira na nova istraživanja i razvoj lekova u okviru ANSO saveza.
Biodiverzitet označava raznolikost i varijabilnost života na Zemlji. Obuhvata raznovrsnost na genetičkom, taksonomskom i ekosistemskom nivou. Biodiverzitet je važan kako u prirodnim tako i u veštačkim ekosistemima. Danas je biodiverzitet ugrožen gubitkom i fragmentacijom staništa, neodrživim korišćenjem resursa, invazivnim vrstama, zagađenjem i globalnim klimatskim promenama.
Biologija invazivnih vrsta proučava introdukovane invazivne vrste i njihov uticaj na diverzitet, strukturu, dinamiku i funkcionisanje ekosistema koji naseljavaju. Invazivne vrste se smatraju jednim od najznačajnijih faktora smanjenja biodiverziteta.
Biomonitoring je proces sistematskog posmatranja, merenja i analize fizioloških, biohemijskih, molekularnih i genetskih odgovora živih organizama na promene u životnoj sredini, koji pruža kvalitativne ili kvantitativne informacije o stanju životne sredine, i uključuje korišćenje različitih bioindikatora, biomonitora, bioakumulatora i biomarkera.
Bioremedijacija je proces u kome se koriste živi organizmi, pretežno biljke, mikroorganizmi ili biljni i mikrobijalni enzimi za redukciju, razgradnju ili detoksfikaciju kontaminanata, polutanata i toksina u zemljištu, vodi i drugim elementima životne sredine.
Biotehnologija se bavi istraživanjem i primenom bioloških procesa i sistema (organizmi i njihovi produkti, ćelije i delovi ćelija) za stvaranje ili modifikovanje proizvoda ili procesa korisnih ljudima i uključuje i procene rizika od njene upotrebe (biološku sigurnost).
Ekofiziologija proučava fiziološke procese u živim bićima koji su odgovor na promene u spoljašnjoj sredini i koji su fundamentalni za razumevanje mehanizama i interakcija koji leže u osnovi adaptivnih strategija organizama. Uticaj klimatskih promena, prisustvo različitih zagađivača, dostupnost nutrijenata i degradacija staništa su neki od izučavanih uticaja.
Ekotoksikologija proučava toksične efekte koji se javljaju kao posledica delovanja hemikalija na životnu sredinu. Toksični efekti se proučavaju na nivou molekula, ćelija, tkiva, organa, pojedinačnih organizama, populacija ili ekosistema.
Urbana ekologija proučava fundamentalne ekološke koncepte unutar urbanih sredina. Uključuje ispitivanje razlika ekoloških obrazaca, odnosa i procesa u urbanim sredinama u poređenju sa neurbanizovanim sredinama i istraživanje uticaja urbanizacije na ekologiju organizama. Ispituje odnose i interakcije između ekoloških i društvenih komponenti unutar urbanog ekosistema nastalog isključivo antropogenom aktivnošću.
Zaštita životne sredine podrazumeva smanjenje ili sprečavanje zagađenja, negativnih uticaja na životnu sredinu, štete nanesene ekosistemima ili prirodnim resursima izazvane ljudskim aktivnostima.
Biodiverzitet označava raznolikost i varijabilnost života na Zemlji. Obuhvata raznovrsnost na genetičkom, taksonomskom i ekosistemskom nivou. Biodiverzitet je važan kako u prirodnim tako i u veštačkim ekosistemima. Danas je biodiverzitet ugrožen gubitkom i fragmentacijom staništa, neodrživim korišćenjem resursa, invazivnim vrstama, zagađenjem i globalnim klimatskim promenama.
Biologija invazivnih vrsta proučava introdukovane invazivne vrste i njihov uticaj na diverzitet, strukturu, dinamiku i funkcionisanje ekosistema koji naseljavaju. Invazivne vrste se smatraju jednim od najznačajnijih faktora smanjenja biodiverziteta.
Biomonitoring je proces sistematskog posmatranja, merenja i analize fizioloških, biohemijskih, molekularnih i genetskih odgovora živih organizama na promene u životnoj sredini, koji pruža kvalitativne ili kvantitativne informacije o stanju životne sredine, i uključuje korišćenje različitih bioindikatora, biomonitora, bioakumulatora i biomarkera.
Bioremedijacija je proces u kome se koriste živi organizmi, pretežno biljke, mikroorganizmi ili biljni i mikrobijalni enzimi za redukciju, razgradnju ili detoksfikaciju kontaminanata, polutanata i toksina u zemljištu, vodi i drugim elementima životne sredine.
Biotehnologija se bavi istraživanjem i primenom bioloških procesa i sistema (organizmi i njihovi produkti, ćelije i delovi ćelija) za stvaranje ili modifikovanje proizvoda ili procesa korisnih ljudima i uključuje i procene rizika od njene upotrebe (biološku sigurnost).
Ekofiziologija proučava fiziološke procese u živim bićima koji su odgovor na promene u spoljašnjoj sredini i koji su fundamentalni za razumevanje mehanizama i interakcija koji leže u osnovi adaptivnih strategija organizama. Uticaj klimatskih promena, prisustvo različitih zagađivača, dostupnost nutrijenata i degradacija staništa su neki od izučavanih uticaja.
Ekotoksikologija proučava toksične efekte koji se javljaju kao posledica delovanja hemikalija na životnu sredinu. Toksični efekti se proučavaju na nivou molekula, ćelija, tkiva, organa, pojedinačnih organizama, populacija ili ekosistema.
Urbana ekologija proučava fundamentalne ekološke koncepte unutar urbanih sredina. Uključuje ispitivanje razlika ekoloških obrazaca, odnosa i procesa u urbanim sredinama u poređenju sa neurbanizovanim sredinama i istraživanje uticaja urbanizacije na ekologiju organizama. Ispituje odnose i interakcije između ekoloških i društvenih komponenti unutar urbanog ekosistema nastalog isključivo antropogenom aktivnošću.
Zaštita životne sredine podrazumeva smanjenje ili sprečavanje zagađenja, negativnih uticaja na životnu sredinu, štete nanesene ekosistemima ili prirodnim resursima izazvane ljudskim aktivnostima.
Predsednik:
- Dr Ljiljana Vićovac Panić, naučni savetnik, Institut za primenu nuklearne nauke, Univerzitet u Beogradu
Članovi:
- Dr Đurđica Jovović, naučni savetnik, Institut za medicinska istraživanja, Univerzitet u Beogradu
- Prof. dr Perica Vasiljević, Prirodno-matematički fakultet, Univerzitet u Nišu
- Dr Gordana Jovčić, naučni savetnik, Institut za medicinska istraživanja, Univerzitet u Beogradu
- Dr Duško Blagojević, naučni savetnik, Institut za biološka istraživanja „Siniša Stanković" - Institut od nacionalnog značaja za Republiku Srbiju, Univerzitet u Beogradu
- Dr Slavica Ninković, naučni savetnik, Institut za biološka istraživanja „Siniša Stanković" - Institut od nacionalnog značaja za Republiku Srbiju, Univerzitet u Beogradu
- Dr Pavle Pavlović, naučni savetnik, Institut za biološka istraživanja „Siniša Stanković" - Institut od nacionalnog značaja za Republiku Srbiju, Univerzitet u Beogradu
Biodiverzitet označava raznolikost i varijabilnost života na Zemlji. Obuhvata raznovrsnost na genetičkom, taksonomskom i ekosistemskom nivou. Biodiverzitet je važan kako u prirodnim tako i u veštačkim ekosistemima. Danas je biodiverzitet ugrožen gubitkom i fragmentacijom staništa, neodrživim korišćenjem resursa, invazivnim vrstama, zagađenjem i globalnim klimatskim promenama.
Biologija invazivnih vrsta proučava introdukovane invazivne vrste i njihov uticaj na diverzitet, strukturu, dinamiku i funkcionisanje ekosistema koji naseljavaju. Invazivne vrste se smatraju jednim od najznačajnijih faktora smanjenja biodiverziteta.
Biomonitoring je proces sistematskog posmatranja, merenja i analize fizioloških, biohemijskih, molekularnih i genetskih odgovora živih organizama na promene u životnoj sredini, koji pruža kvalitativne ili kvantitativne informacije o stanju životne sredine, i uključuje korišćenje različitih bioindikatora, biomonitora, bioakumulatora i biomarkera.
Bioremedijacija je proces u kome se koriste živi organizmi, pretežno biljke, mikroorganizmi ili biljni i mikrobijalni enzimi za redukciju, razgradnju ili detoksfikaciju kontaminanata, polutanata i toksina u zemljištu, vodi i drugim elementima životne sredine.
Biotehnologija se bavi istraživanjem i primenom bioloških procesa i sistema (organizmi i njihovi produkti, ćelije i delovi ćelija) za stvaranje ili modifikovanje proizvoda ili procesa korisnih ljudima i uključuje i procene rizika od njene upotrebe (biološku sigurnost).
Ekofiziologija proučava fiziološke procese u živim bićima koji su odgovor na promene u spoljašnjoj sredini i koji su fundamentalni za razumevanje mehanizama i interakcija koji leže u osnovi adaptivnih strategija organizama. Uticaj klimatskih promena, prisustvo različitih zagađivača, dostupnost nutrijenata i degradacija staništa su neki od izučavanih uticaja.
Ekotoksikologija proučava toksične efekte koji se javljaju kao posledica delovanja hemikalija na životnu sredinu. Toksični efekti se proučavaju na nivou molekula, ćelija, tkiva, organa, pojedinačnih organizama, populacija ili ekosistema.
Urbana ekologija proučava fundamentalne ekološke koncepte unutar urbanih sredina. Uključuje ispitivanje razlika ekoloških obrazaca, odnosa i procesa u urbanim sredinama u poređenju sa neurbanizovanim sredinama i istraživanje uticaja urbanizacije na ekologiju organizama. Ispituje odnose i interakcije između ekoloških i društvenih komponenti unutar urbanog ekosistema nastalog isključivo antropogenom aktivnošću.
Zaštita životne sredine podrazumeva smanjenje ili sprečavanje zagađenja, negativnih uticaja na životnu sredinu, štete nanesene ekosistemima ili prirodnim resursima izazvane ljudskim aktivnostima.
Biodiverzitet označava raznolikost i varijabilnost života na Zemlji. Obuhvata raznovrsnost na genetičkom, taksonomskom i ekosistemskom nivou. Biodiverzitet je važan kako u prirodnim tako i u veštačkim ekosistemima. Danas je biodiverzitet ugrožen gubitkom i fragmentacijom staništa, neodrživim korišćenjem resursa, invazivnim vrstama, zagađenjem i globalnim klimatskim promenama.
Biologija invazivnih vrsta proučava introdukovane invazivne vrste i njihov uticaj na diverzitet, strukturu, dinamiku i funkcionisanje ekosistema koji naseljavaju. Invazivne vrste se smatraju jednim od najznačajnijih faktora smanjenja biodiverziteta.
Biomonitoring je proces sistematskog posmatranja, merenja i analize fizioloških, biohemijskih, molekularnih i genetskih odgovora živih organizama na promene u životnoj sredini, koji pruža kvalitativne ili kvantitativne informacije o stanju životne sredine, i uključuje korišćenje različitih bioindikatora, biomonitora, bioakumulatora i biomarkera.
Bioremedijacija je proces u kome se koriste živi organizmi, pretežno biljke, mikroorganizmi ili biljni i mikrobijalni enzimi za redukciju, razgradnju ili detoksfikaciju kontaminanata, polutanata i toksina u zemljištu, vodi i drugim elementima životne sredine.
Biotehnologija se bavi istraživanjem i primenom bioloških procesa i sistema (organizmi i njihovi produkti, ćelije i delovi ćelija) za stvaranje ili modifikovanje proizvoda ili procesa korisnih ljudima i uključuje i procene rizika od njene upotrebe (biološku sigurnost).
Ekofiziologija proučava fiziološke procese u živim bićima koji su odgovor na promene u spoljašnjoj sredini i koji su fundamentalni za razumevanje mehanizama i interakcija koji leže u osnovi adaptivnih strategija organizama. Uticaj klimatskih promena, prisustvo različitih zagađivača, dostupnost nutrijenata i degradacija staništa su neki od izučavanih uticaja.
Ekotoksikologija proučava toksične efekte koji se javljaju kao posledica delovanja hemikalija na životnu sredinu. Toksični efekti se proučavaju na nivou molekula, ćelija, tkiva, organa, pojedinačnih organizama, populacija ili ekosistema.
Urbana ekologija proučava fundamentalne ekološke koncepte unutar urbanih sredina. Uključuje ispitivanje razlika ekoloških obrazaca, odnosa i procesa u urbanim sredinama u poređenju sa neurbanizovanim sredinama i istraživanje uticaja urbanizacije na ekologiju organizama. Ispituje odnose i interakcije između ekoloških i društvenih komponenti unutar urbanog ekosistema nastalog isključivo antropogenom aktivnošću.
Zaštita životne sredine podrazumeva smanjenje ili sprečavanje zagađenja, negativnih uticaja na životnu sredinu, štete nanesene ekosistemima ili prirodnim resursima izazvane ljudskim aktivnostima.
Biodiverzitet označava raznolikost i varijabilnost života na Zemlji. Obuhvata raznovrsnost na genetičkom, taksonomskom i ekosistemskom nivou. Biodiverzitet je važan kako u prirodnim tako i u veštačkim ekosistemima. Danas je biodiverzitet ugrožen gubitkom i fragmentacijom staništa, neodrživim korišćenjem resursa, invazivnim vrstama, zagađenjem i globalnim klimatskim promenama.
Biologija invazivnih vrsta proučava introdukovane invazivne vrste i njihov uticaj na diverzitet, strukturu, dinamiku i funkcionisanje ekosistema koji naseljavaju. Invazivne vrste se smatraju jednim od najznačajnijih faktora smanjenja biodiverziteta.
Biomonitoring je proces sistematskog posmatranja, merenja i analize fizioloških, biohemijskih, molekularnih i genetskih odgovora živih organizama na promene u životnoj sredini, koji pruža kvalitativne ili kvantitativne informacije o stanju životne sredine, i uključuje korišćenje različitih bioindikatora, biomonitora, bioakumulatora i biomarkera.
Bioremedijacija je proces u kome se koriste živi organizmi, pretežno biljke, mikroorganizmi ili biljni i mikrobijalni enzimi za redukciju, razgradnju ili detoksfikaciju kontaminanata, polutanata i toksina u zemljištu, vodi i drugim elementima životne sredine.
Biotehnologija se bavi istraživanjem i primenom bioloških procesa i sistema (organizmi i njihovi produkti, ćelije i delovi ćelija) za stvaranje ili modifikovanje proizvoda ili procesa korisnih ljudima i uključuje i procene rizika od njene upotrebe (biološku sigurnost).
Ekofiziologija proučava fiziološke procese u živim bićima koji su odgovor na promene u spoljašnjoj sredini i koji su fundamentalni za razumevanje mehanizama i interakcija koji leže u osnovi adaptivnih strategija organizama. Uticaj klimatskih promena, prisustvo različitih zagađivača, dostupnost nutrijenata i degradacija staništa su neki od izučavanih uticaja.
Ekotoksikologija proučava toksične efekte koji se javljaju kao posledica delovanja hemikalija na životnu sredinu. Toksični efekti se proučavaju na nivou molekula, ćelija, tkiva, organa, pojedinačnih organizama, populacija ili ekosistema.
Urbana ekologija proučava fundamentalne ekološke koncepte unutar urbanih sredina. Uključuje ispitivanje razlika ekoloških obrazaca, odnosa i procesa u urbanim sredinama u poređenju sa neurbanizovanim sredinama i istraživanje uticaja urbanizacije na ekologiju organizama. Ispituje odnose i interakcije između ekoloških i društvenih komponenti unutar urbanog ekosistema nastalog isključivo antropogenom aktivnošću.
Zaštita životne sredine podrazumeva smanjenje ili sprečavanje zagađenja, negativnih uticaja na životnu sredinu, štete nanesene ekosistemima ili prirodnim resursima izazvane ljudskim aktivnostima.
Biodiverzitet označava raznolikost i varijabilnost života na Zemlji. Obuhvata raznovrsnost na genetičkom, taksonomskom i ekosistemskom nivou. Biodiverzitet je važan kako u prirodnim tako i u veštačkim ekosistemima. Danas je biodiverzitet ugrožen gubitkom i fragmentacijom staništa, neodrživim korišćenjem resursa, invazivnim vrstama, zagađenjem i globalnim klimatskim promenama.
Biologija invazivnih vrsta proučava introdukovane invazivne vrste i njihov uticaj na diverzitet, strukturu, dinamiku i funkcionisanje ekosistema koji naseljavaju. Invazivne vrste se smatraju jednim od najznačajnijih faktora smanjenja biodiverziteta.
Biomonitoring je proces sistematskog posmatranja, merenja i analize fizioloških, biohemijskih, molekularnih i genetskih odgovora živih organizama na promene u životnoj sredini, koji pruža kvalitativne ili kvantitativne informacije o stanju životne sredine, i uključuje korišćenje različitih bioindikatora, biomonitora, bioakumulatora i biomarkera.
Bioremedijacija je proces u kome se koriste živi organizmi, pretežno biljke, mikroorganizmi ili biljni i mikrobijalni enzimi za redukciju, razgradnju ili detoksfikaciju kontaminanata, polutanata i toksina u zemljištu, vodi i drugim elementima životne sredine.
Biotehnologija se bavi istraživanjem i primenom bioloških procesa i sistema (organizmi i njihovi produkti, ćelije i delovi ćelija) za stvaranje ili modifikovanje proizvoda ili procesa korisnih ljudima i uključuje i procene rizika od njene upotrebe (biološku sigurnost).
Ekofiziologija proučava fiziološke procese u živim bićima koji su odgovor na promene u spoljašnjoj sredini i koji su fundamentalni za razumevanje mehanizama i interakcija koji leže u osnovi adaptivnih strategija organizama. Uticaj klimatskih promena, prisustvo različitih zagađivača, dostupnost nutrijenata i degradacija staništa su neki od izučavanih uticaja.
Ekotoksikologija proučava toksične efekte koji se javljaju kao posledica delovanja hemikalija na životnu sredinu. Toksični efekti se proučavaju na nivou molekula, ćelija, tkiva, organa, pojedinačnih organizama, populacija ili ekosistema.
Urbana ekologija proučava fundamentalne ekološke koncepte unutar urbanih sredina. Uključuje ispitivanje razlika ekoloških obrazaca, odnosa i procesa u urbanim sredinama u poređenju sa neurbanizovanim sredinama i istraživanje uticaja urbanizacije na ekologiju organizama. Ispituje odnose i interakcije između ekoloških i društvenih komponenti unutar urbanog ekosistema nastalog isključivo antropogenom aktivnošću.
Zaštita životne sredine podrazumeva smanjenje ili sprečavanje zagađenja, negativnih uticaja na životnu sredinu, štete nanesene ekosistemima ili prirodnim resursima izazvane ljudskim aktivnostima.
Telefon: +381 11 20 78 300
Fax: +381 11 27 61 433
Email: ibiss@ibiss.bg.ac.rs
Bulevar despota Stefana 142
11108 Beograd
Srbija
IBISS koristi analitičke "kolačiće" (eng. "cookies") za analizu korišćenja sajta u cilju unapređenja korisničkog iskustva, klikom na "Prihvatam" dajete saglasnost za korišćenje kolačića.
